ตัวกรองผลการค้นหา
พลุ่ง
หมายถึง[พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
หมายถึง(สำ) ก. ตกอยู่ในที่คับขันอย่างไรก็ไม่เป็นอันตราย, เป็นคำเปรียบเทียบ หมายความว่า ตกอยู่ที่ใดก็ไม่สูญหาย เช่น ของหลวงตกนํ้าไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้.
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า
หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.
ไม่เห็นน้ำตัดกระบอก ไม่เห็นกระรอกก่งหน้าไม้
หมายถึง(สำ) ว. ด่วนทำไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถึงเวลาอันสมควร.
ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน
หมายถึง(สำ) ก. นำศัตรูเข้าบ้าน.
มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น.
ลูกชุบ
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยถั่วเขียวกวน ปั้นเป็นรูปต่าง ๆ เช่น พริก มังคุด มะยม แล้วระบายสี และเคลือบด้วยวุ้นให้เป็นมัน.
น้ำสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน
หมายถึง(สำ) สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทำการอันใดที่เป็นสิ่งสำคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง ก็ว่า.
มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ
กระโดง
หมายถึงน. กิ่งไม้ที่แตกออกตรงขึ้นไปจากกิ่งใหญ่; ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำกระโดง, ลำประโดง ก็ว่า.
คอแห้ง
หมายถึงว. อาการที่คอไม่ชุ่มจนผากด้วยอยากดื่มน้ำเพราะต้องออกเสียงมากหรือเพราะกระหายน้ำเนื่องจากเดินหรือวิ่งมาเป็นระยะเวลาอันยาวนาน.
ครำ
หมายถึง[คฺรำ] น. เรียกน้ำเสียที่ขังอยู่ในพื้นดินที่เป็นแอ่งเช่นใต้ถุนครัว ในท่อระบายน้ำเสีย ว่า นํ้าครำ, ไขเสนียด ก็เรียก.