ตัวกรองผลการค้นหา
นายท้าย
หมายถึงน. ผู้ถือท้ายเรือ มีหน้าที่ควบคุมเรือให้แล่นไปตามทิศทาง โดยเฉพาะตามแม่นํ้าลำคลอง.
เปิดหัว
หมายถึงน. ชื่อเรือยกพลขึ้นบกซึ่งทางด้านหัวเปิดได้ เรียกว่า เรือเปิดหัว.
ส้วยเสี้ยว
หมายถึงน. ของที่มีมุม ๓ มุม เช่นใบเรือที่อยู่ตอนหัวเรือ. (ปรัดเล).
โป๊ะจ้าย
หมายถึงน. เรือลำเลียงหรือบรรทุกของชนิดหนึ่ง เป็นเรือขนาดใหญ่ ต่ออย่างแบบตะวันตก แต่มีเสาเพลาใบเป็นอย่างสำเภา, เรือโป๊ะ ก็เรียก.
พินัย
หมายถึงน. เงินค่าปรับเป็นภาคหลวง. (ป., ส. วินย).
โมงครุ่ม
หมายถึงน. การเล่นมหรสพอย่างหนึ่ง มีในงานหลวง เช่นในพระราชพิธีโสกันต์เป็นต้น.
ดารณี
หมายถึง[-ระนี] น. เรือ. (ส. ตารณี).
ต้นเรือ
หมายถึงน. รองผู้บังคับการเรือ.
แนวเรือ
หมายถึงน. รอยต่อของกระดานเรือที่เห็นเป็นทางยาวไป.
สะเภา
หมายถึงน. เรือสำเภา, ตะเภา ก็เรียก.
กระโดง
หมายถึงน. ใบเรือ เช่น เสากระโดง คือ เสาใบเรือ; ส่วนที่อยู่บนหลังปลาบางชนิด เช่น ปลากัด ปลาฉลาม มีลักษณะเป็นแผ่นตั้งคล้ายใบเรือ. (ข. โกฺฎง ว่า ใบเรือ).
ปรัศว์
หมายถึง[ปะหฺรัด] น. ข้าง, สีข้าง; เรียกเรือนหลวงซึ่งอยู่ขนานทั้ง ๒ ข้างของเรือนหลวงหรือพระที่นั่งที่เป็นประธาน. (ส. ปารฺศฺว; ป. ปสฺส).