ตัวกรองผลการค้นหา
เลือดเนื้อ
หมายถึงน. ลูกในไส้, ลูกของตนแท้ ๆ; ชีวิต เช่น ปฏิวัติโดยไม่เสียเลือดเนื้อ.
สำเส็ด
หมายถึงน. ต้นไม้ขนาดเล็ก ลูกเหมือนลูกชมพู่. (พจน. ๒๔๙๓).
ฟอสเฟต
หมายถึงน. เกลือของกรดฟอสฟอริก (H3PO4) ใช้ประโยชน์เป็นปุ๋ย. (อ. phosphate).
แป้น
หมายถึงว. กลมแบนอย่างลูกจัน.
ผีตายทั้งกลม
หมายถึงน. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.
ลูกผู้น้อง
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของน้าหรืออา.
ไข่หำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลูกอัณฑะ.
ลูกสะใภ้
หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
ขันชะเนาะ
หมายถึงก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.
ลูกผู้พี่
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของลุงหรือป้า.
สมอ
หมายถึง[สะหฺมอ] น. ลูกฝ้าย.
ขี้ครอก
หมายถึงน. ลูกของขี้ข้า, ทาสโดยกำเนิด.