ค้นเจอ 632 รายการ

เวหะ,เวหา

หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).

เทวดา

หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).

กินปลิง

หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

ภังคี

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

วินัยปิฎก

หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.

วิษธร

หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).

วิธุระ

หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).

วิมัติ

หมายถึงน. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป., ส. วิมติ).

เปตวิสัย

หมายถึง[เปตะวิไส, เปดตะวิไส] น. เปรตวิสัย.

วิธวา

หมายถึง[วิทะ-] น. หญิงม่าย. (ป., ส.).

บุญเขต

หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).

บุษบ,บุษบ-

หมายถึง[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ