ค้นเจอ 605 รายการ

แหมะ,แหมะ,แหมะ ๆ

หมายถึง[แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.

ละหาร

หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).

ประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.

มกราคม

หมายถึง[มะกะรา-, มกกะรา-] น. ชื่อเดือนที่ ๑ ตามสุริยคติ มี ๓๑ วัน; (เลิก) ชื่อเดือนที่ ๑๐ ตามสุริยคติ ซึ่งเริ่มด้วยเดือนเมษายน. (ป. มกร + อาคม).

ห้วย

หมายถึงน. แอ่งน้ำลึกกว้างมีทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ตลอดปี หรือแห้งบ้างเป็นบางคราว.

น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง

หมายถึง(สำ) ก. พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย.

พูดคล่องเหมือนล่องน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. พูดไม่ติดขัด เช่น สารพัดพูดคล่องเหมือนล่องนํ้า. (ไกรทอง), พูดคล่องเป็นล่องนํ้า ก็ว่า.

เชื้อหมัก

หมายถึงน. จุลินทรีย์พวกราที่มีขนาดเล็ก สามารถเปลี่ยนนํ้าตาลให้เป็นแอลกอฮอล์และแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ได้. (อ. yeast).

อุตราภิมุข

หมายถึง[อุดตะรา-] ก. บ่ายหน้าไปทางทิศเหนือ. (ป., ส. อุตฺตราภิมุข).

อุตราสงค์

หมายถึง[อุดตะรา-] น. จีวรสำหรับห่ม. (ป., ส. อุตฺตราสงฺค).

ประโปรย

หมายถึง[-โปฺรย] ก. ทำน้ำให้กระจายเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ประโปรยน้ำจากพระสุหร่าย.

ตักน้ำรดหัวตอ

หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล, ตักนํ้ารดหัวสาก ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ