ค้นเจอ 2,048 รายการ

อโนดาต

หมายถึงน. ชื่อสระ ๑ ในสระทั้ง ๗ ในป่าหิมพานต์ ได้แก่ ๑. สระอโนดาต ๒. สระกัณณมุณฑะ ๓. สระรถการะ ๔. สระฉัททันตะ ๕. สระกุณาละ ๖. สระมัณฑากินี ๗. สระสีหัปปปาตะ. (ป. อโนตตฺต).

อบรม

หมายถึงก. แนะนำพรํ่าสอนให้ซึมซาบเข้าไปจนติดเป็นนิสัย, แนะนำชี้แจงให้เข้าใจในเรื่องที่ต้องการ, ขัดเกลานิสัย, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับ บ่มนิสัย เป็น อบรมบ่มนิสัย.

อบอ้าว

หมายถึงว. ร้อนไม่มีลม.

อบาย,อบาย-

หมายถึง[อะบาย, อะบายยะ-] น. ที่ที่ปราศจากความเจริญ; ความฉิบหาย. (ป.).

อปมาน

หมายถึง[อะปะ-] น. การดูหมิ่น, การดูถูก. (ส.).

อปยศ,อัปยศ

หมายถึง[อะปะยด, อับปะยด] ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า. (ส.).

อประไมย,อัประไมย

หมายถึง[อะปฺระไม, อับปฺระไม] ว. นับไม่ได้, ไม่จำกัด, มากมาย. (ส. อปฺรเมย; ป. อปฺปเมยฺย).

อปราชิต

หมายถึง[อะปะ-] ว. ไม่พ่ายแพ้. (ป., ส.).

อปาน,อปาน-

หมายถึง[อะปานะ-] น. ลมหายใจออก. (ป., ส.).

อพพะ

หมายถึง[อะพะพะ] น. ชื่อจำนวนนับอย่างสูง เท่ากับโกฏิยกกำลัง ๑๑. (ป.).

อภิ

หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).

อภิจฉา

หมายถึง[อะพิดฉา] น. ความทะเยอทะยาน, ความกระวนกระวาย. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ