ค้นเจอ 461 รายการ

โค่น

หมายถึงก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.

จองคช

หมายถึง[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.

ทอดหญ้า

หมายถึงก. วางหญ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.

บ้าหว่า

หมายถึง[-หฺว่า] น. เครื่องประดับข้อมืออย่างหนึ่ง. (ขุนช้างขุนแผน).

พระนาด

หมายถึงน. เบาะสำหรับปูบนหลังช้างเพื่อออกป่า, พนาด ก็ว่า.

โงน

หมายถึงก. จวนจะล้มเพราะส่วนบนหนักหรือใหญ่ ส่วนล่างไม่แน่นหรือเล็ก.

กระทอก

หมายถึงก. กระแทกขึ้นกระแทกลง, กำแน่นแล้วรูดขึ้นรูดลง, ทำให้ทะลัก เช่น กระทอกเลือดกระแทกล้มกระดิกดิ้น. (ขุนช้างขุนแผน). (เทียบมลายู กระตอก ว่า ตอก).

สายหยก

หมายถึงน. เชือกผูกรั้งตรวนเพื่อให้นักโทษเดินสะดวกขึ้น เช่น มือถือสายหยกยกสะเทิน พลั้งเท้าก้าวเกินก็ล้มลง. (ขุนช้างขุนแผน).

ดอม

หมายถึงว. ด้วย เช่น พ่อแม่เป็นผู้ใหญ่จะไปดอม. (ขุนช้างขุนแผน).

ทนดี

หมายถึง(แบบ) น. ช้าง. (ป. ทนฺตี; ส. ทนฺตินฺ ว่า สัตว์มีงา).

สีดอ

หมายถึงน. ชื่อเรียกช้างตัวผู้ที่ไม่มีงาหรืองาสั้น.

หมอพัดโตนด

หมายถึง[-ตะโหฺนด] น. หมอรักษาโรคช้างในทางยา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ