ค้นเจอ 503 รายการ

บุษป,บุษป-,บุษปะ

หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).

ปรโลก

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.

ปริวรรตกรรม

หมายถึง[ปะริวัดตะกำ] (แบบ) น. การหมุนเวียน.

ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ

หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).

ปหาส

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).

ลาป,ลาป-,ลาป-

หมายถึง[ลาปะ-, ลาบ-] น. นกมูลไถ. (ป.).

ผ่อนปรน

หมายถึงก. แบ่งหนักให้เป็นเบา, เอาไปทีละน้อย, ขยับขยายให้เบาบางลง.

อุปบัติ

หมายถึง[อุปะบัด, อุบปะบัด] น. การเข้าถึง เช่น คติอุปบัติ = การเข้าถึงคติ, การเกิด. (ป. อุปปตฺติ).

อุปสมบัน,อุปสัมบัน

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).

เรียงตัว

หมายถึงว. ทีละคน ๆ ตามลำดับ เช่น เรียกมาสัมภาษณ์เรียงตัว.

ปริภุญช์

หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).

ปลาสนาการ

หมายถึง[ปะลาดสะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ