ค้นเจอ 1,474 รายการ

กินข้าวต้ม กระโจมกลาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.

ตม

หมายถึงน. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.

เทิน

หมายถึงน. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว.

พรวน

หมายถึง[พฺรวน] ก. คุ้ยดินให้เป็นกลุ่มล้อมต้นไม้, ใช้จอบหรือเสียมเป็นต้นทำดินให้โปร่งหรือร่วน, เรียกว่า พรวนดิน.

เกาเหลียง

หมายถึง[-เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).

ยุทธโยธา

หมายถึงน. งานช่างที่เกี่ยวกับทหาร เช่น การขุดคูสนามเพลาะ.

ลวง

หมายถึงก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก.

คู่ฟ้าคู่ดิน

หมายถึงว. ยั่งยืนอยู่ชั่วฟ้าดินสลาย, ชั่วนิรันดร.

ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ

หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.

น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา

หมายถึง(สำ) ทีใครทีมัน.

กินสั่ง

หมายถึงก. กินมากผิดปรกติเมื่อถึงคราวจะตาย, โดยปริยายหมายความถึงกินจุเกินควร.

ขบฉัน

หมายถึงก. เคี้ยวกิน (ใช้แก่นักบวช). น. เรียกอาหารการกินของนักบวชว่า ของขบฉัน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ