ค้นเจอ 874 รายการ

ภารตี

หมายถึง[-ระ-] น. ชื่อหนึ่งของพระสุรัสวดี.

อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ

หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).

สกฏภาระ

หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.

สรภู

หมายถึง[สะระ-] น. ตุ๊กแก. (ป.).

อาราธน์,อาราธนา

หมายถึง[อาราด, อาราดทะนา] ก. เชื้อเชิญ, นิมนต์, อ้อนวอน, (ใช้แก่พระภิกษุสามเณรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์); ขอ. (ป., ส.).

อาฬหก

หมายถึง[อาละหก] น. ชื่อมาตราตวงในบาลี คือ ๔ นาฬี เป็น ๑ อาฬหก; เสาตะลุง. (ป.; ส. อาฒก).

รบส

หมายถึง[ระบด] ก. เลี้ยง, รักษา.

รบาญ

หมายถึง[ระบาน] ก. รบ, สู้.

อมรรัตน์

หมายถึง[อะมอนระ-] น. เพชร. (ส.).

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).

ประตาป

หมายถึงน. ประดาป.

ประวิน

หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ