ตัวกรองผลการค้นหา
อาทาตา
หมายถึงน. ผู้ถือเอา, ผู้รับ. (ป.; ส. อาทาตฺฤ).
อาทาน
หมายถึงน. การถือเอา, การรับ, การยึดถือ, มักใช้เป็นส่วนท้ายศัพท์ เช่น อุปาทาน สมาทาน. (ป., ส.).
อาธาร
หมายถึง[-ทาน] น. เครื่องคํ้าจุน, ฐานที่รองรับ, เช่น ปัตตาธาร = เชิงบาตร, ตีนบาตร คุณาธาร = ฐานที่รองรับคุณความดี; การอุปถัมภ์; อ่าง, หม้อนํ้า, ที่ขังนํ้า, สระ. (ป., ส.).
อานนท์,อานนท์,อานันท์
หมายถึงน. ความเพลิดเพลิน, ความยินดี, ความปลื้มใจ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น จิตกานนท์. (ป., ส.).
อานะ
หมายถึงน. ลูก, น้อง, (ใช้เป็นคำเรียกแสดงความรู้สึกรักและเอ็นดู), อะนะ หรือ อะหนะ ก็ว่า. [ช. anak ว่า ลูก (ใช้ได้ทั้งลูกคนและลูกสัตว์)].
อานัม
หมายถึงน. ญวน, ใช้ว่า อนำ อนัม หรือ อานำ ก็มี.
อานาปานัสสติ
หมายถึง[-นัดสะติ] น. สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก.
อาบเอิบ
หมายถึงก. อาบทั่วไป, ซึมซาบ; ซาบซ่าน, เอิบอาบ ก็ว่า.
อาโปกสิณ
หมายถึง[-กะสิน] น. วิธีเจริญสมถกรรมฐานโดยยึดหน่วงเอาธาตุนํ้าเป็นอารมณ์.
อาพิล
หมายถึง[-พิน] ว. ขุ่นมัว, เศร้าหมอง. (ป., ส. อาวิล).
อามลกะ
หมายถึง[-มะละกะ] น. มะขามป้อม. (ป., ส.).
อายาจนะ
หมายถึง[-จะนะ] น. การขอร้อง, การวิงวอน, การเชื้อเชิญ. (ป.).