ตัวกรองผลการค้นหา
เรือขาดหางเสือ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ขาดสติสัมปชัญญะ, ครอบครัวที่ขาดผู้ดูแลรับผิดชอบ, การงานที่ขาดหัวหน้า.
เรือพระประเทียบ
หมายถึงน. เรือหลวงจัดเป็นที่ประทับของเจ้านายฝ่ายในหรือพระราชทานเป็นยานพาหนะของสมเด็จพระสังฆราช.
เรือฟริเกต
หมายถึงน. เรือรบที่มีความเร็วสูง มีระวางขับน้ำประมาณ ๑,๕๐๐-๓,๕๐๐ ตัน แบ่งออกได้เป็นหลายประเภทตามระบบอาวุธประจำเรือ อาทิ เรือฟริเกตต่อสู้อากาศยาน เรือฟริเกตควบคุมอากาศยาน เรือฟริเกตปราบเรือดำน้ำ และเรือฟริเกตอเนกประสงค์.
เรือเร็วโจมตี
หมายถึงน. เรือรบขนาดเล็กระวางขับน้ำประมาณ ๓๐๐-๖๐๐ ตัน มีความเร็วสูงตั้งแต่ ๒๕ นอตขึ้นไป มีอาวุธที่มีอำนาจในการทำลายสูงหลายประเภทขึ้นอยู่กับภารกิจของเรือนั้น ๆ เช่น ปืน อาวุธนำวิถีระยะปานกลางหรือระยะไกล.
เรือลากจูง
หมายถึงน. เรือกลไฟสำหรับโยงหรือลากเรือใหญ่เพื่อเข้าเทียบท่า.
สูตินรีเวช
หมายถึง[-นะรีเวด] น. วิชาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ การคลอด และโรคเฉพาะสตรี.
กระทงเหิน
หมายถึงน. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือ, หูกระต่าย ก็เรียก; ขื่อกระดูกเชิงกราน.
ฝีพาย
หมายถึงน. คนที่มีความสามารถในการพายเรือ โดยเฉพาะในการพายเรือพระที่นั่งหรือเรือแข่งเป็นต้น.
อีแปะ
หมายถึงน. ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง ท้องแบน เสริมกราบ รูปคล้ายเรือสำปั้น แต่หัวเรือสั้นกว่า.
จุ้นจู๊
หมายถึงน. ผู้จัดการเรือ, หัวหน้าและผู้จัดการเรื่องสินค้าในเรือ. (จ.).
ตู๊เรือ
หมายถึงก. ชะลอเรือ, ทำให้เรือมีความเร็วลดลง.
ประติมากร
หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.