ตัวกรองผลการค้นหา
บุณย์
หมายถึงน. บุญ. (ส. ปุณฺย; ป. ปุญฺ).
บุรณะ
หมายถึง[บุระ-] ก. บูรณะ, ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บุรณะวัด. (ส. ปูรณ).
บูรณมี
หมายถึงน. วันเพ็ญ.
บูรณาการรวมหน่วย
หมายถึงน. การนำหน่วยที่แยก ๆ กันมารวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
เบญจกัลยาณี
หมายถึงน. หญิงมีลักษณะงาม ๕ ประการ คือ ๑. ผมงาม ๒. เนื้องาม (คือ เหงือกและริมฝีปากแดงงาม) ๓. ฟันงาม ๔. ผิวงาม ๕. วัยงาม (คือ ดูงามทุกวัย). (ป. ปญฺจกลฺยาณี).
โบกขรณี
หมายถึง[-ขะระนี, -ขอระนี] น. สระบัว. (ป. โปกฺ-ขรณี).
ปฏิภาณกวี
หมายถึง[ปะติพานนะกะวี, ปะติพานกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด.
ปณิธาน
หมายถึง[ปะ-] น. ประณิธาน. (ป.; ส. ปฺรณิธาน).
ปณิธิ
หมายถึง[ปะ-] น. ประณิธิ. (ป.; ส. ปฺรณิธิ).
ประติญาณ
หมายถึงน. ปฏิญาณ. (ส. ปฺรติชฺาน).
ประพาสมหรณพ
หมายถึง[ปฺระพาดมะหอระนบ] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ประภามณฑล
หมายถึงน. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป.