ตัวกรองผลการค้นหา
สมญา
หมายถึง[สมยา] น. ชื่อที่ตั้งให้ กร่อนมาจากคำว่า สมัญญา.
ใส่ยา
หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.
เกลือฟอง
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
คิลานเภสัช
หมายถึงน. ยารักษาโรค. (ป. คิลาน + เภสชฺช).
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
ตายเป็นเบือ
หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.
มอระกู่
หมายถึงน. หม้อสูบยาของชาวอาหรับ. (ช.).
อายุรศาสตร์
หมายถึงน. ตำราหมอ, วิชาการรักษาโรคทางยา.
ออกฤทธิ์
หมายถึงก. สำแดงคุณหรือโทษให้ปรากฏ เช่น ยาออกฤทธิ์ ยาพิษออกฤทธิ์; (ปาก) อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น, แผลงฤทธิ์ ก็ว่า.
คห,คห-
หมายถึง[คะหะ-] (แบบ) น. เรือน, ใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น คหกรรม. (ป.).
ถนัน
หมายถึง[ถะหฺนัน] น. ดินชนิดหนึ่งเชื่อว่าเป็นยารักษาโรค และเป็นยาอายุวัฒนะ เช่น ต่อได้กินดินถนันเมื่อวันไร. (อภัย).
ชันตาฆระ
หมายถึง[ชันตาคะระ] (แบบ) น. เรือนไฟ, ห้องสำหรับรมไฟเพื่อให้เหงื่อออก. (ป.).