ค้นเจอ 144 รายการ

อีแปะ

หมายถึงน. เงินปลีกโบราณ, กะแปะ ก็เรียก.

อีโปง,อีโปง,อีโปงครอบ

หมายถึงน. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่ง ใช้ถ้วยครอบเบี้ยซึ่งเรียกว่า ลูกอีโปง ลักษณะเป็นลูกบาศก์ หน้าทั้ง ๖ ด้านมีภาพนํ้าเต้า ปู ปลา กุ้ง เสือ ไก่ ให้ลูกค้าแทง ถ้าแทงถูกเจ้ามือใช้ ๓ ต่อ.

อีเพา

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, นกกระถั่ว หรือ โชโหว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).

อีลุ้ม

หมายถึงน. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งคล้ายว่าวปักเป้าแต่ไม่มีหาง.

อีเลิ้ง

หมายถึงน. เรียกตุ่มหรือโอ่งใหญ่ว่า ตุ่มอีเลิ้ง หรือ ตุ่มนางเลิ้ง, โอ่งนครสวรรค์ ก็เรียก; โดยปริยายหมายความว่า ใหญ่เทอะทะ.

อีส

หมายถึง[อีด] น. ผู้เป็นใหญ่. (ป.; ส. อีศ).

อีสุกอีใส

หมายถึงน. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดหัว มีเม็ดพองใส ๆ ขึ้นตามตัว.

เอนเอียง

หมายถึงว. โน้มเอียง, ไม่เที่ยงตรง, เอียงเอน ก็ว่า.

เอียงเอน

หมายถึงว. โน้มเอียง, ไม่เที่ยงตรง, เอนเอียง ก็ว่า.

เอียด

หมายถึงว. เล็ก.

เอี๊ยม

หมายถึงน. แผ่นผ้าสำหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ, เต่า ก็ว่า. (ดู เต่า ๒). (จ.).

เอี่ยวลม

หมายถึง(ปาก) น. หุ้นลม.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ