ตัวกรองผลการค้นหา
ทองธรรมชาติ
หมายถึงน. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก.
ทองบรอนซ์
หมายถึงน. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก, ทองสัมฤทธิ์ หรือ สัมฤทธิ์ ก็เรียก. (อ. bronze).
ทองเผือก
หมายถึงดู ทองหลาง.
ทองพระขุน
หมายถึง(ราชา) น. ขุนเพ็ด.
ทองม้วน
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งประสมกับกะทิและไข่ เทราดลงในพิมพ์ซึ่งมักมีลักษณะกลมให้เป็นแผ่นบาง ๆ ผิงไฟให้สุกแล้วม้วนเป็นหลอด, ถ้าพับเป็นชิ้น เรียก ทองพับ, มีทั้งอย่างรสเค็มและรสหวาน.
ทองแล่ง
หมายถึงน. ทองคำที่เอามาแล่งเป็นเส้นบาง ๆ ใช้สำหรับปักหรือทอผ้า.
ทอด
หมายถึงก. ทิ้ง เช่น มันทำชู้แล้วมันทอดหญิงนั้นเสีย. (สามดวง), ปล่อย, วาง, เช่น ทอดธุระ ทอดทุ่น; พาดจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น ทอดสะพาน, เหยียดยาวออกไป เช่น ทอดแขน ทอดขา; ปล่อยลง, ทิ้งลง, เช่น ทอดหมากเก็บ ทอดลูกเต๋า.
ทอดน้ำ
หมายถึงก. วางนํ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.
ทอดผ้าป่า
หมายถึงก. เอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่วางไว้อย่างนั้น เช่น ทอดผ้าป่าเรียงวางไว้กลางสนาม. (อภัย).
ทอดพระที่
หมายถึง(ราชา) ก. จัดที่บรรทม (ใช้แก่เจ้านาย).
ทอดสายตา
หมายถึงก. มองด้วยอาการสำรวม; ใช้สายตาเป็นสื่อ.
ทอดเสียง
หมายถึงก. เอื้อนเสียงให้ยาวกว่าปรกติ.