ตัวกรองผลการค้นหา
ระเนน
หมายถึงว. อาการที่ล้มทับกัน, อาการที่เอนราบทับกัน.
เนียม
หมายถึงน. เรียกงาช้างที่ใหญ่แต่สั้นและมักจะชี้ตรงว่า งาเนียม, เรียกช้างที่มีงาเช่นนั้นว่า ช้างงาเนียม.
งก
หมายถึงน. ไม้รูปคล้ายตะลุมพุกสำหรับควาญท้ายตีช้างเมื่อต้องการให้ช้างไปเร็ว เรียกว่า ไม้งก.
ค้ำ
หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.
เกี้ยวเกไล
หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง.
ขลุมประเจียด
หมายถึง[ขฺลุม-] น. ชื่อช้างตระกูลหนึ่ง ในอัคนีพงศ์ ประเภทศุภลักษณ์.
ช้างพลาย
หมายถึงน. ช้างตัวผู้; ชื่อดาวฤกษ์บุรพาษาฒ.
นาคี
หมายถึง(กลอน) น. ช้าง เช่น ขี่ยาตรานาคี. (ตะเลงพ่าย).
ลงหญ้าช้าง
หมายถึงน. การลงโทษในสมัยก่อน คือ เอาตัวไปเป็นคนเลี้ยงช้าง.
ชกา
หมายถึง[ชะ-] (กลอน) น. นกสาลิกา. (กล่อมช้างของเก่า).
ประโคน
หมายถึงน. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้าง หลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า.
กระคน
หมายถึง(กลอน) น. ประโคน คือ สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกัน โยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง.