ผลการค้นหา

ค้นเจอ 249 รายการ

ปฏิบัติการ

หมายถึงก. ทำงานตามหน้าที่. ว. ที่ทดลองเพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงตามทฤษฎีหรือฝึกงานเพื่อให้เกิดความชำนาญเป็นต้น เช่น ห้องปฏิบัติการ.

พจนานุกรมไทย

ปฏิบัติธรรม

หมายถึงก. ประพฤติตามธรรม; เจริญภาวนา.

พจนานุกรมไทย

ปฏิปุจฉาวาที

หมายถึงน. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).

พจนานุกรมไทย

ปฏิพัทธ์

หมายถึงก. เนื่องกัน, ผูกพัน, รักใคร่. (ป. ปฏิพทฺธ; ส. ปฺรติพทฺธ).

พจนานุกรมไทย

ปฏิภาณ,ปฏิภาณ-

หมายถึง[ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).

พจนานุกรมไทย

ปฏิวาต

หมายถึง[-วาด] ว. ทวนลม. (ป.).

พจนานุกรมไทย

ประทุษฏ์,ประทุษฐ์

หมายถึงว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ).

พจนานุกรมไทย

ปรากฏการณ์

หมายถึง[ปฺรากดกาน, ปฺรากดตะกาน] น. การสำแดงออกมาให้เห็น.

พจนานุกรมไทย

ปัฏ

หมายถึง[ปัด] (แบบ) น. ผืนผ้า, แผ่นผ้า. (ป. ปฏ).

พจนานุกรมไทย

ปาฏิบท

หมายถึง(แบบ) น. วันขึ้นคํ่าหนึ่ง หรือแรมคํ่าหนึ่ง. (ป.).

พจนานุกรมไทย

ปาฏิบุคลิก

หมายถึง[-บุกคะลิก] (แบบ) ว. เฉพาะบุคคล, ไม่ทั่วไป. (ป. ปาฏิปุคฺคลิก).

พจนานุกรมไทย

ปุฏะ

หมายถึง(แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ