ค้นเจอ 648 รายการ

ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.

ทองปลายแขน

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.

พยุงปีก

หมายถึงก. ประคองแขนพยุงไปด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบหลังไปสอดใต้รักแร้ของผู้ถูกพยุง.

กี๋

หมายถึงน. ฐานสำหรับรองสิ่งของหรือสำหรับนั่ง ทำด้วยวัตถุต่าง ๆ มีรูปต่าง ๆ กัน เช่น กี๋รองแจกัน กี๋รองกระถางต้นไม้; ภาชนะมีรูปต่าง ๆ สำหรับใส่เครื่องนํ้าชาแบบจีน เช่น กี๋ญวน.

ผาง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงเอามือตบสิ่งของ.

มังสี

หมายถึงน. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.

บงกชกร

หมายถึง[-กดชะกอน] (กลอน) น. มือมีรูปอย่างดอกบัวตูม, กระพุ่มมือ, มือ เช่น กระพุ่มบงกชกร. (เพชรมงกุฎ).

กลางหาว

หมายถึงน. กลางแจ้ง เช่น รองนํ้าฝนกลางหาว, บนฟ้า เช่น เครื่องบินรบกันกลางหาว.

จุ้น

หมายถึงน. ที่รองภาชนะเช่นถ้วยหรือป้าน ทำด้วยไม้หรือกระเบื้องเป็นต้น.

พระรอง

หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายชายในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

สังฆาทิเสส

หมายถึง[-เสด] น. ชื่ออาบัติหนักหมวดหนึ่งรองจากปาราชิก. (ป.).

นางรอง

หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ