ค้นเจอ 1,170 รายการ

หน้าเริด

หมายถึงว. อาการที่แสดงหน้าตาตื่น (ใช้แก่กริยาวิ่ง) เช่น เห็นแม่มาแต่ไกลก็วิ่งหน้าเริดเข้าไปหา, หน้าตั้ง ก็ว่า.

หน้าวอก

หมายถึงน. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.

หน้าแหง

หมายถึง[-แหฺง] น. หน้าแสดงความเก้อหรือจนปัญญา.

หนีหน้า

หมายถึงก. หลบไม่ยอมให้พบหน้า.

หันหน้า

หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.

ปีหน้าฟ้าใหม่

หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.

ตราหน้า

หมายถึงก. หมายหน้าไว้; หยามหน้า, สบประมาท.

เลือดก้อนเดียวตัดทิ้งได้

หมายถึง(สำ) น. ลูกคนเดียวตัดทิ้งได้ในเมื่อมีความประพฤติไม่เป็นที่พอใจพ่อแม่.

กษัยเลือด

หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง และเสมหะเป็นพิษ.

เบือน

หมายถึงก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.

พะว้าพะวัง

หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.

ซิบ,ซิบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่เลือดไหลออกน้อย ๆ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ