ตัวกรองผลการค้นหา
วยัมหะ
หมายถึงน. วิมาน, ฟ้า, เมืองสวรรค์. (ป. วฺยมฺห).
อินทขีล
หมายถึง[-ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. (ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).
นำเที่ยว
หมายถึงก. พาเที่ยวชมบ้านชมเมือง.
ลงกา
หมายถึงน. ชื่อเมืองของทศกัณฐ์ในเรื่องรามเกียรติ์.
คู
หมายถึงน. ร่องนํ้าที่ขุดขึ้นเพื่อชักน้ำหรือเก็บนํ้าไว้ใช้เป็นต้น เช่น คูสวน, ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อเป็นเครื่องกีดขวางป้องกันที่นอกกำแพงเมือง เช่น คูเมือง.
ลูกหลวง
หมายถึงน. ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน; (โบ) เรียกเมืองเอกที่พระโอรสของพระเจ้าแผ่นดินไปครองว่า เมืองลูกหลวง.
ปลงศพ
หมายถึงก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป.
ระเด่น
หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).
อมราวดี
หมายถึงน. ชื่อเมืองของพระอินทร์. (ส. อมราวดี).
บุระ
หมายถึงน. ป้อม, หอ, วัง, เมือง. (ป. ปุร).
สาง
หมายถึงน. ผี, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ผีสาง; กลิ่นเหม็นของซากศพ ซากสัตว์ เช่น เหม็นสาบเหม็นสาง, โดยปริยายหมายความว่า มีกลิ่นเหม็นคล้ายคลึงเช่นนั้น.
ท้องเลว
หมายถึงว. โซ, อดอยาก, เช่น ชะรอยผีท้องเลวในเหวถํ้า. (ไกรทอง).