ตัวกรองผลการค้นหา
ศานติโหม
หมายถึงน. การบูชาไฟเพื่อกำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
ภฤงคาร
หมายถึง[พฺริง-] น. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ส.; ป. ภิงฺคาร).
ขาง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. อัง, ทำให้ร้อน, ทำให้สุก, เช่น เอาขี้ผึ้งไปขางไฟ ว่า เอาขี้ผึ้งไปอังไฟ.
โคมลอย
หมายถึงน. ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่งที่จุดไฟแล้วปล่อยให้ลอยไปในอากาศ. (ปาก) ว. ไม่มีมูล, เหลวไหล, เช่น ข่าวโคมลอย.
กมณฑลาภิเษก
หมายถึง[กะมนทะ-] (แบบ) น. หม้อนํ้าสรง เช่น อนนเต็มในกมณฑลาภิเษก. (ม. คำหลวง มหาราช). (ป., ส. กมณฺฑลุ = หม้อนํ้า + ส. อภิเษก = รด).
แก่ไฟ
หมายถึงว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).
กบ
หมายถึงว. เต็มมาก, เต็มแน่น, เช่น ข้าวกบหม้อ มะพร้าวมีลูกกบคอ.
จับเจี๋ยว
หมายถึงน. หม้อดินเล็ก ๆ มีพวยและที่จับสำหรับต้มนํ้า. (จ.).
ประทีป
หมายถึงน. ไฟที่มีเปลวสว่าง (หมายเอาตะเกียง ไฟเทียน เป็นต้น), ตะเกียง, โคม. (ส. ปฺรทีป; ป. ปทีป).
กะหมอก
หมายถึง[-หฺมอก] น. ไฟ. (ดิกชนารีไทย).
สิขา
หมายถึงน. เปลวไฟ; ยอด, ปลาย. (ป.; ส. ศิขา).
สีไฟ
หมายถึงน. เรียกไม้ที่สีให้เกิดไฟว่า ไม้สีไฟ.