ค้นเจอ 455 รายการ

ปรางค์ปรา

หมายถึง[ปฺรางปฺรา] (กลอน) ตัดมาจาก ปรางค์ปราสาท.

มากหมอมากความ

หมายถึง(สำ) ว. หลายคนก็มีความเห็นแตกต่างกันเป็นหลายอย่างจนตกลงกันไม่ได้.

อีสาน

หมายถึงน. พระศิวะหรือพระรุทระ.

ดินระเบิด

หมายถึงน. ดินปืนอย่างแรงใช้สำหรับระเบิดให้แตกทำลายไป.

ละบัด

หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, แตกขนอ่อน. ว. พึ่งลัด, พึ่งผลิ, อ่อน. (โดยมากใช้ ระบัด).

มยุรอาสน์

หมายถึงน. “พระผู้มีนกยูงเป็นอาสนะ” หมายถึง พระขันทกุมารหรือพระสกันทกุมาร เพราะพระขันทกุมารทรงมีนกยูงเป็นพาหนะ.

ข้าวตอก

หมายถึงน. ข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอก.

ญาติเภท

หมายถึง[ยาติเพด] (แบบ) น. การแตกระหว่างญาติ. (ป.).

แพรก

หมายถึง[แพฺรก] น. ทางแยกของลำนํ้า. ก. แตก, แยก.

บ่างช่างยุ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.

ประวาล

หมายถึง[ปฺระวาน] น. หน่อหรือแขนงต้นไม้ที่แตกออก. (ส.).

ปีนเกลียว

หมายถึงว. มีความเห็นไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกัน, แตกพวกหรือไม่ถูกกัน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ