ผลการค้นหา

ตัดเชือก* *ตัดเชือก *ตัดเชือก*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 518 รายการ

เชือกบาศ

หมายถึงน. เชือกที่ทำเป็นบ่วงผูกปลายไม้คันจามสำหรับคล้องเท้าช้าง.
 พจนานุกรมไทย

บาตรแก้ว

หมายถึงน. บาตรใหญ่ ๓ ใบ ถักเชือกรอบนอก ในพระราชพิธีกัตติเกยา.
 พจนานุกรมไทย

พวน

หมายถึงน. เชือกเกลียวขนาดใหญ่สำหรับใช้โยงเรือ เป็นต้น; แนว.
 พจนานุกรมไทย

ทาม

หมายถึงน. สายที่ผูกปลายตะโกกหรือแอกด้านหนึ่งอ้อมใต้คอวัวหรือควายไปยังอีกด้านหนึ่ง, เชือกหนังทำเป็นปลอกสวมใส่คอช้างที่จับใหม่, สายเชือกหรือหนังที่รั้งโกกหรือพวงมาลัยสวมคอม้าไปผูกกับรถหรือไถ. (เทียบ ป. ทาม ว่า เชือก).
 พจนานุกรมไทย

ปม

หมายถึงน. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
 พจนานุกรมไทย

กระไดลิง

หมายถึงน. บันไดเชือกที่ตรึงติดเฉพาะส่วนบน ใช้ไต่ขึ้นที่สูง หรือไต่ลงที่ตํ่า, บันไดลิง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

สายกระได

หมายถึงน. เชือกถักที่ผูกเหนือจอมแห ใช้สาวดึงแหกลับ.
 พจนานุกรมไทย

กก

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ตัด, บั่น, เช่น กกกิ่ง กกยอด.
 พจนานุกรมไทย

เกศากันต์

หมายถึงก. ตัดจุก, โกนจุก, (ใช้เฉพาะเจ้านายชั้นหม่อมเจ้า).
 พจนานุกรมไทย

โกสินทร์

หมายถึง[-สิน] น. พระอินทร์. (ตัดมาจาก ป. โกสิย + ส. อินฺทฺร).
 พจนานุกรมไทย

หั่นแหลก

หมายถึง(ปาก) ก. ตัดลงอย่างมาก เช่น บทความนี้ถูกหั่นแหลก. ว. เต็มที่ เช่น สู้กันหั่นแหลก.
 พจนานุกรมไทย

เบ็ดราว

หมายถึงน. เบ็ดที่ผูกไว้กับเชือกหรือแท่งไม้ยาวประมาณ ๑ ศอก แล้วนำไปผูกห้อยไว้กับเชือกราว โดยเว้นระยะห่างกันเป็นตอน ๆ เพื่อนำไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด