ตัวกรองผลการค้นหา
ประ
หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).
ปรัสสบท
หมายถึง[ปะรัดสะบด] น. “บทเพื่อผู้อื่น”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่าเป็นกริยากัตตุวาจก เช่น สูโท โอทนํ ปจติ = พ่อครัวหุงอยู่ซึ่งข้าวสุก ปจติ เป็นกริยาปรัสสบท, ตรงข้ามกับ อัตตโนบท.
ประณาม เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ประนาม เป็นคำที่เขียนผิด ❌
หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.
ปริ
หมายถึง[ปฺริ] ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.
กาลี
หมายถึงว. ชั่วร้าย, เสนียดจัญไร. (ส. กลิ).
หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.
จูบฝุ่น
หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มหน้าควํ่า.
คชาชีพ
หมายถึงน. คนเลี้ยงช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. คช + อาชีว).
ชัค,ชัค-
หมายถึง[ชักคะ-] (แบบ) น. แผ่นดิน เช่น ชัคสัตว์เสพสำราญ รมยทั่ว กันนา. (ตะเลงพ่าย). (ป. ชค).
ประสันนาการ
หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป. ปสนฺนาการ).