ค้นเจอ 1,281 รายการ

บุญราศี

หมายถึง[บุนยะ-, บุน-] น. กองบุญ.

บุษปราค

หมายถึง[บุดสะปะราก] น. บุษย์นํ้าทอง.

เบ็ดราว

หมายถึงน. เบ็ดที่ผูกไว้กับเชือกหรือแท่งไม้ยาวประมาณ ๑ ศอก แล้วนำไปผูกห้อยไว้กับเชือกราว โดยเว้นระยะห่างกันเป็นตอน ๆ เพื่อนำไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.

ปรัมปรา

หมายถึง[ปะรำปะรา] ว. สืบ ๆ กันมา, เก่าก่อน. (ป., ส.).

ปรากฏ

หมายถึง[ปฺรากด] ก. สำแดงออกมาให้เห็น. (ส. ปฺรกฏ; ป. ปากฏ).

ปรากฤต

หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).

ปราการ

หมายถึง[ปฺรากาน] น. กำแพงสำหรับป้องกันการรุกราน. (ส. ปฺราการ; ป. ปาการ).

ปราชาปัตยวิวาหะ

หมายถึง[ปฺราชาปัดตะยะ-] น. การสมรสวิธีหนึ่งที่บิดายกลูกสาวให้เจ้าบ่าวโดยปราศจากการเรียกร้องอย่างใดอย่างหนึ่งจากเจ้าบ่าว. (ส.).

ปราดเปรื่อง

หมายถึงว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, เปรื่องปราด ก็ว่า.

ปราติหารย์

หมายถึง[ปฺราติหาน] (กลอน) น. ปาฏิหาริย์. (ส. ปฺราติหารฺย; ป. ปาฏิหาริย).

ปรานีตีเอาเรือ

หมายถึง(สำ) ก. เอ็นดูหรือเผื่อแผ่เขา แต่กลับถูกประทุษร้ายตอบ เช่น มุทะลุดุดันขันเหลือ ปรานีตีเอาเรือเสียอีกเล่า. (สังข์ทอง).

ปราบดาภิเษก

หมายถึง[ปฺราบดาพิเสก] ว. มีอภิเษกอันถึงแล้ว. น. พระราชพิธีอภิเษกของพระเจ้าแผ่นดินซึ่งได้ราชสมบัติมาด้วยการรบชนะข้าศึก. (ส. ปฺราปฺต + อภิเษก).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ