ตัวกรองผลการค้นหา
ฟุต
หมายถึงน. มาตราวัดของอังกฤษ ๑ ฟุต เท่ากับ ๑๒ นิ้ว. (อ. foot).
ฟุฟะ
หมายถึงว. ไม่แน่น, พอง ๆ เช่น เสื้อติดระบายฟุฟะ.
ฟูมฟาย
หมายถึงก. ทำฟองให้มาก, เล่นฟองนํ้า. ว. อาการที่มีนํ้าตานองหน้า เช่น ร้องไห้ฟูมฟาย; มากมาย, ล้นเหลือ, สุรุ่ยสุร่าย เช่น ใช้เงินฟูมฟาย คือ จับจ่ายใช้สอยเกินสมควร.
ฟก,ฟกช้ำ
หมายถึงว. บวมชํ้า, บอบช้ำ.
ฟลูออรีน
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๙ สัญลักษณ์ F เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นแก๊สสีเขียวแกมเหลือง มีสมบัติคล้ายคลอรีนแต่ให้ปฏิกิริยาเคมีไวกว่า. (อ. fluorine).
ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.
ฟ้อ,ฟ้อ,ฟ้อแฟ้
หมายถึงว. เพริศพริ้ง, กระชุ่มกระชวย, สดชื่น, เช่น หนุ่มฟ้อ ยังฟ้ออยู่.
ฟอก
หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ฟอกผ้า ฟอกจิตใจ.
ฟอกผ้า
หมายถึงก. เอาสบู่เป็นต้นถูผ้าเพื่อให้สะอาด.
ฟอกพยาน
หมายถึงก. ไต่ถามไล่เลียงพยาน.
ฟอกหนัง
หมายถึงก. เอาหนังดิบมาแช่นํ้าแล้วหมักไว้เพื่อทำเป็นหนังฟอก.
ฟองกาม
หมายถึงก. กำเริบกาม.