ตัวกรองผลการค้นหา
นั่ง
หมายถึงก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.
หมอบกราบ
หมายถึงก. หมอบแล้วน้อมศีรษะลงจดมือที่ประนมอยู่กับพื้น.
หลังฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, ชานฉัตร ก็ว่า.
พรายตานี
หมายถึงน. ผีผู้หญิงที่สิงอยู่ในต้นกล้วยตานีที่กำลังตั้งท้อง.
หัวระแหง
หมายถึงน. พื้นดินที่แตกระแหง; โดยปริยายหมายความว่า แห่งหน ในความว่า ทั่วทุกหัวระแหง.
ทางช้างเผือก
หมายถึงน. แสงกลุ่มดาวซึ่งแผ่เห็นสว่างเป็นพืดในท้องฟ้า.
ทึม,ทึม,ทึม ๆ
หมายถึงว. ครึ้ม, มัวซัว, เช่น ท้องฟ้าทึม สีทึม ๆ.
ลายเบา
หมายถึงน. ลายที่เกิดขึ้นด้วยการแกะเดินเส้นเป็นร่องตื้น ๆ บนพื้นหินหรือพื้นโลหะ เช่น ลายเบาจารึกบนพื้นหินชนวน ลายเบาบนรอยพระพุทธบาทสัมฤทธิ์.
ตึง,ตึง,ตึง ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.
ลมมรสุม
หมายถึงน. (ภูมิ) ลมที่เกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิของพื้นดินกับพื้นน้ำ ในฤดูหนาวอุณหภูมิของพื้นดินเย็นกว่าอุณหภูมิของน้ำในมหาสมุทรที่อยู่ใกล้เคียง อากาศเหนือพื้นน้ำจะลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากพื้นดินจึงพัดเข้าไปแทนที่ทำให้เกิดเป็นลมพัดออกจากทวีป ส่วนในฤดูร้อนอุณหภูมิของพื้นดินร้อนกว่าน้ำในมหาสมุทร จึงทำให้เกิดลมพัดไปในทิศทางตรงกันข้าม, พายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก.
มุขลด
หมายถึงน. พื้นอาคารลดระดับต่ำกว่าพื้นส่วนกลางอาคาร อยู่ต่อออกมาทางหัวและท้ายอาคาร เช่น มุขลดศาลา มุขลดพระที่นั่งต่าง ๆ.
รูปลอก
หมายถึงน. ภาพบนแผ่นกระดาษเป็นต้น เมื่อนำมาปิดบนพื้นแล้วลอกกระดาษออก จะทำให้ภาพติดอยู่บนพื้นนั้น ๆ.