ค้นเจอ 412 รายการ

ปาหุณ

หมายถึง[ปาหุน, ปาหุนะ] (แบบ) น. ผู้มาหา, แขก. (ป., ส.).

บาศ

หมายถึงน. บ่วง เช่น นาคบาศ เชือกบาศ. (ส. ปาศ; ป. ปาส).

อสนีบาต

หมายถึง[อะสะ-] น. ฟ้าผ่า, อสุนีบาต ก็ว่า. (ป. อสนิปาต).

กระษาปณ์

หมายถึง[-สาบ] น. เงินตราที่ทำด้วยโลหะ เช่น เหรียญกระษาปณ์ โรงกระษาปณ์, กษาปณ์ ก็ใช้. (ส. การฺษาปณ; ป. กหาปณ).

กระเกริ่น

หมายถึง(กลอน) ว. ระบือ เช่น กระเกริ่นกระเกริกกฤษฎา. (อุเทน).

บาจก

หมายถึง(แบบ) น. พ่อครัว, แม่ครัว ใช้ว่า บาจิกา. (ป. ปาจก).

พาณโยชน์

หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).

อุณห,อุณห-,อุณหะ

หมายถึง[อุนหะ-] ว. ร้อน, อบอุ่น. (ป.; ส. อุษฺณ).

อุทพินทุ์

หมายถึง[-พิน] น. หยาดนํ้า. (ป., ส. อุท + พินฺทุ).

อุปกรม

หมายถึง[อุปะกฺรม] น. การเข้าใกล้, การตั้งต้น, การพยายาม. (ส.; ป. อุปกฺกม).

ประวีณ

หมายถึงว. ฉลาด, มีฝีมือ. (ส. ปฺรวีณ; ป. ปวีณ).

วิษาณ

หมายถึงน. เขาสัตว์, งาช้าง. (ส.; ป. วิสาณ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ