ค้นเจอ 293 รายการ

หัวอก

หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของอกในระดับหัวใจ; (ปาก) สภาพที่น่าเห็นใจ เช่น หัวอกแม่ค้า หัวอกคนจน.

ออกไข้หัว

หมายถึง(โบ) ก. อาการที่ไข้หัวผุดขึ้นมา, เป็นไข้หัว.

เอาปูนหมายหัว

หมายถึง(สำ) ก. ผูกอาฆาตไว้, คาดโทษไว้, เชื่อแน่ว่าจะเป็นไปตามที่คาดหมายไว้, ประมาทหน้าว่าไม่มีทางจะเอาดีได้.

เอาหัวเดินต่างตีน

หมายถึง(สำ) ก. ทำในสิ่งที่ทำได้ยากยิ่งจนไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ทำนองเดียวกับที่จะเอาหัวเดินต่างเท้า.

กระบอกหัว

หมายถึง(โบ) น. กะโหลกหัว เช่น อีกกระบอกหววมึงกูจะผ่า. (ม. คำหลวง ชูชก), ปักษ์ใต้ว่า บอกหัว.

ขนมผักกาด,ขนมหัวผักกาด

หมายถึงน. ของคาวชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมหัวผักกาด นึ่งให้สุก แล้วผัดกับถั่วงอก ผักกุยช่าย.

ขมิ้นหัวขึ้น

หมายถึงดู ขมิ้นอ้อย.

ข้ามหัว

หมายถึงก. ทำโดยพลการไม่บอกกล่าวหรือปรึกษาหารือผู้ที่ควรบอกกล่าวหรือควรปรึกษาหารือ.

ค่าหัว

หมายถึงน. ราคาที่กำหนดไว้เป็นค่าเอาชีวิต.

จับหัวเข่าพูด,จับเข่าคุยกัน

หมายถึง(ปาก) ก. พูดปรับความเข้าใจกันอย่างใกล้ชิด.

เจ้าหัว,เจ้าหัวกู

หมายถึง(โบ) น. ผู้เป็นเจ้าเหนือหัว (ใช้เรียกพระสงฆ์).

ดำหัว

หมายถึงน. ประเพณีทางภาคเหนือซึ่งกระทำในวันปีใหม่เพื่อเป็นการแสดงความเคารพนับถือและรักใคร่ วิธีดำหัว คือ เอาสิ่งของและนํ้าที่ใส่เครื่องหอมเช่นนํ้าอบไทยไปให้แก่ผู้ที่เคารพ และขอให้ท่านรดนํ้าใส่หัวของตนเพื่อให้อยู่เย็นเป็นสุข.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ