ค้นเจอ 503 รายการ

ปณาม

หมายถึง[ปะนาม] ก. ประณาม. (ป.; ส. ปฺรณาม).

ปริมาณ

หมายถึง[ปะริมาน] น. กำหนดความมากน้อยของจำนวน.

ปลิโพธ

หมายถึง[ปะลิโพด] น. ความกังวล, ความห่วงใย. (ป.).

ปวุติ

หมายถึง[ปะวุดติ] น. ความเป็นไป, เรื่องราว. (ป. ปวุตฺติ).

อุปริมปริยาย

หมายถึง[-ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.

อปโลกน์,อปโลกน์,อุปโลกน์

หมายถึง[อะปะโหฺลก, อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นไป เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า. (ป. อปโลกน).

อุปโลกน์

หมายถึง[อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. (ป. อปโลกน).

อุปนัย

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม, คู่กับ นิรนัย. (อ. induction).

ขะยุก

หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.

ทีฆ,ทีฆ-

หมายถึง[ทีคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ป.; ส. ทีรฺฆ).

ประสมประสาน

หมายถึงก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.

ฉุปศาสตร์

หมายถึง[ฉุปะสาด] น. วิชาว่าด้วยการสงคราม. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ