ตัวกรองผลการค้นหา
เบี้ยประชุม
หมายถึงน. เงินค่าตอบแทนที่ให้แก่กรรมการเป็นต้นที่เข้าประชุม.
พินัยหลวง
หมายถึงน. เงินค่าปรับเป็นของหลวง เช่น ปรับเป็นพินัยหลวง.
โพยก๊วน
หมายถึงน. เอกสารที่เกี่ยวกับการส่งเงินทางจดหมายไปเมืองจีน. (จ.).
หนี้สิน
หมายถึงน. เงินที่ผู้หนึ่งติดค้างอยู่จะต้องใช้ให้แก่อีกผู้หนึ่ง.
เบี้ยหวัด
หมายถึงน. (โบ) เงินที่มีกำหนดจ่ายเป็นรายปีให้แก่พระบรมวงศานุวงศ์หรือข้าราชบริพารจากเงินงบประมาณรายจ่ายหมวดเงินอุดหนุนของสำนักพระราชวัง, เงินปี หรือ เบี้ยหวัดเงินปี ก็เรียก; เงินตอบแทนความชอบที่ให้แก่ทหารที่ออกจากประจำการ ซึ่งจ่ายเป็นรายเดือนตามข้อบังคับของกระทรวงกลาโหม.
หัวเบี้ย
หมายถึงน. ผู้ที่เก็บและจ่ายเงินในวงถั่วโปเป็นต้น; (โบ) จำนวนเงินขนอนตลาดที่เรียกเก็บเอาไว้ในทีแรก.
ค่าชดเชย
หมายถึง(กฎ) น. เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้าง นอกเหนือจากเงินประเภทอื่นซึ่งนายจ้างตกลงจ่ายให้แก่ลูกจ้าง.
กินกัน
หมายถึงก. เอาเงินกันในระหว่างคู่ขาการพนัน, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่กินกัน.
ฝากประจำ
หมายถึงก. ฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะได้รับดอกเบี้ยเมื่อฝากครบตามเวลาที่กำหนดไว้.
ฟาดหัว
หมายถึง(ปาก) ก. ให้เพื่อตัดความรำคาญเป็นต้น, ให้เพราะดูถูก, เช่น เอาเงินฟาดหัวไป.
ลงเงิน
หมายถึงก. เอาเงินมารวมกันเพื่อทำกิจการต่าง ๆ เช่น ลงเงินกันจัดรถไปทัศนาจร.
หายเข้ากลีบเมฆ
หมายถึง(สำ) ก. หายลับไปไม่ได้พบอีก เช่น ตั้งแต่เขายืมเงินไปแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย.