ตัวกรองผลการค้นหา
หัวอก
หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของอกในระดับหัวใจ; (ปาก) สภาพที่น่าเห็นใจ เช่น หัวอกแม่ค้า หัวอกคนจน.
ออกไข้หัว
หมายถึง(โบ) ก. อาการที่ไข้หัวผุดขึ้นมา, เป็นไข้หัว.
เอาปูนหมายหัว
หมายถึง(สำ) ก. ผูกอาฆาตไว้, คาดโทษไว้, เชื่อแน่ว่าจะเป็นไปตามที่คาดหมายไว้, ประมาทหน้าว่าไม่มีทางจะเอาดีได้.
เอาหัวเดินต่างตีน
หมายถึง(สำ) ก. ทำในสิ่งที่ทำได้ยากยิ่งจนไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ทำนองเดียวกับที่จะเอาหัวเดินต่างเท้า.
กระบอกหัว
หมายถึง(โบ) น. กะโหลกหัว เช่น อีกกระบอกหววมึงกูจะผ่า. (ม. คำหลวง ชูชก), ปักษ์ใต้ว่า บอกหัว.
ขนมผักกาด,ขนมหัวผักกาด
หมายถึงน. ของคาวชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมหัวผักกาด นึ่งให้สุก แล้วผัดกับถั่วงอก ผักกุยช่าย.
ขมิ้นหัวขึ้น
หมายถึงดู ขมิ้นอ้อย.
ข้ามหัว
หมายถึงก. ทำโดยพลการไม่บอกกล่าวหรือปรึกษาหารือผู้ที่ควรบอกกล่าวหรือควรปรึกษาหารือ.
ค่าหัว
หมายถึงน. ราคาที่กำหนดไว้เป็นค่าเอาชีวิต.
จับหัวเข่าพูด,จับเข่าคุยกัน
หมายถึง(ปาก) ก. พูดปรับความเข้าใจกันอย่างใกล้ชิด.
เจ้าหัว,เจ้าหัวกู
หมายถึง(โบ) น. ผู้เป็นเจ้าเหนือหัว (ใช้เรียกพระสงฆ์).
ดำหัว
หมายถึงน. ประเพณีทางภาคเหนือซึ่งกระทำในวันปีใหม่เพื่อเป็นการแสดงความเคารพนับถือและรักใคร่ วิธีดำหัว คือ เอาสิ่งของและนํ้าที่ใส่เครื่องหอมเช่นนํ้าอบไทยไปให้แก่ผู้ที่เคารพ และขอให้ท่านรดนํ้าใส่หัวของตนเพื่อให้อยู่เย็นเป็นสุข.