ตัวกรองผลการค้นหา
เปิบ
หมายถึงก. ใช้ปลายนิ้วขยุ้มข้าวใส่ปากตนเอง.
หางกระหมวด,หางขมวด
หมายถึง[-กฺระหฺมวด, -ขะหฺมวด] ว. ที่มีหางกระหมวดปลาย ได้แก่หาง ฬ ฮ.
เหล็กหมาด
หมายถึงน. เหล็กปลายแหลม มีด้าม สำหรับไชวัตถุให้เป็นรู.
ลูกรอก
หมายถึงน. อาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่กรอกในไส้ไก่แล้วเอาไปต้มหรือนึ่งให้สุก ตัดเป็นแว่น ๆ เมื่อต้มในแกงจืดตอนปลายหัวท้ายจะบานตรงกลางเป็นร่องคล้ายรอก.
ขอช้าง
หมายถึงน. ขอเหล็กมีด้าม สำหรับสับช้าง, ขอช้างที่มีปลายโค้งใช้ในพิธีช้าง เรียกว่า ขอเกราะ, ขอช้างที่ปลายเป็นยอดปิ่น เรียกว่า ขอปิ่น.
ช่องดาล
หมายถึงน. รูสำหรับสอดลูกดาลเข้าไปเขี่ยดาลที่ขัดบานประตู.
บานแผละ
หมายถึง[-แผฺละ] น. ผนังตอนที่บานประตูหน้าต่างโบสถ์วิหารเป็นต้นเมื่อเปิดเข้าไปแล้วแปะอยู่.
พบู
หมายถึง(กลอน) น. หน้า; ดอกไม้ เช่น พบูบานประสานสี. ว. งาม; ขาว, ด่อน.
ไม้จำปา
หมายถึงน. ลำไม้ไผ่ที่จักปลายด้านหนึ่งเป็น ๔-๕ แฉก แล้วใส่กะลาลงไปเพื่อให้ปลายบาน, ใช้สอยผลไม้, ถ้าเอามะพร้าวลูกเล็ก ๆ ใส่ลงไปแล้วมีชิ้นไม้ขัดทแยงสกัดลูกมะพร้าวไว้ใช้สำหรับขุดดินจากหลุมที่ขุดไว้ลึกประมาณ ๑ แขน.
หางขอด
หมายถึงน. หางที่มีปลายขมวดงอหงิก (ใช้แก่หมาและแมว).
ศอก
หมายถึงน. ส่วนของแขน ตรงข้ามกับข้อพับ, ข้อศอก ก็ว่า; ช่วงของแขนตั้งแต่ปลายสุดของข้อพับไปถึงปลายนิ้วกลาง; มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ ศอก เท่ากับ ๒ คืบ.
เบื้อง
หมายถึงน. ทาง, ข้าง, ด้าน, (ใช้ในลักษณะที่เริ่มต้นไปถึงปลาย สูงตํ่า หรือซ้ายขวา เป็นต้น) เช่น เบื้องต้น เบื้องปลาย เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย เบื้องขวา.