ตัวกรองผลการค้นหา
กระดูก
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
เกียจคร้าน
หมายถึงก. ขี้เกียจ, ไม่อยากทำงาน.
ขี้แพ้ชวนตี
หมายถึง(สำ) ก. แพ้ตามกติกาแล้วยังไม่ยอมรับว่าแพ้จะเอาชนะด้วยกำลัง, แพ้แล้วพาล.
เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
หมายถึง(สำ) ว. หยิบหย่ง, ทำอะไรไม่จริงจัง, ไม่เอาการเอางาน.
เอาไม้สั้นไปรันขี้
หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย.
ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
ต้อหิน
หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากความดันภายในลูกตาสูง เป็นผลให้ประสาทตาเสีย. (อ. glaucoma).
ขี้ตืด
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว ก็ว่า.
ตาทวด
หมายถึงน. พ่อของตาหรือของยาย.
ตาลม
หมายถึงน. โรคตาชนิดหนึ่ง.
โยคจักษุ
หมายถึงน. ตาทิพย์. (ส.).
กล้องสนาม
หมายถึงน. กล้องส่องทางไกล มี ๒ ตา.