ตัวกรองผลการค้นหา
เอกนัย
หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] น. นัยอันหนึ่ง, นัยอันเดียวกัน.
เอกพจน์
หมายถึง[เอกกะ-] (ไว) น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว.
เอกศก
หมายถึง[เอกกะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๑ เช่น ปีมะแมเอกศก จุลศักราช ๑๓๔๑.
เอกอุ
หมายถึง[เอก-] ว. เอกเป็นเลิศ. (ตัดมาจาก เอกอุดม); มากมาย, หนักหนา, เช่น ทำผิดอย่างเอกอุ.
เอทิลแอลกอฮอล์
หมายถึงน. แอลกอฮอล์ชนิดหนึ่ง มีสูตร C2H5OH ลักษณะเป็นของเหลว ใสไม่มีสี มีขีดเดือด ๗๘.๕ °ซ. จุดไฟติด ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอาการมึนเมา เป็นองค์ประกอบสำคัญของสุราเมรัยทุกประเภท ใช้ประโยชน์เป็นตัวทำละลาย เป็นเชื้อเพลิงและใช้สังเคราะห์สารเคมีอื่นได้มากมาย. (อ. ethyl alcohol).
เอนกาย,เอนตัว,เอนหลัง
หมายถึงก. นอน.
เอ๋ย
หมายถึงว. คำลงท้ายชื่อหรือถ้อยคำเพื่อบอกให้รู้หรือร้องเรียกด้วยความเอ็นดู, เอ๊ย ก็ว่า; คำที่ใช้ในตอนขึ้นต้นคำกลอนหรือบทดอกสร้อย เช่น กาเอ๋ยกาดำ รถเอ๋ยรถทรง.
เอราวัณ
หมายถึงน. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ป. เอราวณ; ส. ไอราวณ).
เอวบาง,เอวบางร่างน้อย,เอวเล็กเอวบาง
หมายถึงน. เรียกผู้ที่มีรูปร่างอ้อนแอ้นสะโอดสะอง.
เอฬา
หมายถึงน. นํ้าลาย. (ป.; ส. ลาลา).
เออน่ะ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อเน้นแสดงคำรับอย่างรู้สึกรำคาญ.
เออแน่ะ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความพิศวงว่า ไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น.