ค้นเจอ 338 รายการ

เป่าผม

หมายถึงก. ใช้เครื่องพ่นลมร้อนทำให้ผมแห้ง.

ลูกดิน

หมายถึงน. ดินปั้นกลมตากแห้งใช้เป็นลูกกระสุน.

ปูนแดง

หมายถึงน. ปูนสุกที่เมื่อผสมกับผงขมิ้นและนํ้าจะเป็นสีแดง สำหรับป้ายพลูกินกับหมาก.

มะ

หมายถึงคำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้.

สลาเหิน

หมายถึงน. หมากที่ถือกันว่าเมื่อเสกแล้วเป็นตัวแมลงภู่ ทำให้ผู้กินแล้วลุ่มหลงรัก.

เหลาหลก

หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

เปลือกข้าวโพด

หมายถึงว. สีอย่างสีเปลือกข้าวโพดแห้ง เรียกว่า สีเปลือกข้าวโพด.

ผ้าเช็ดตัว

หมายถึงน. ผ้าขนหนูรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใช้ซับหรือเช็ดเนื้อตัวให้แห้ง.

จันอับ

หมายถึงน. ชื่อขนมหวานอย่างแห้งของจีน มีหลายอย่างรวมกัน เช่น ข้าวพอง ถั่วตัด งาตัด.

ตังฉ่าย

หมายถึงน. ผักดองแห้งแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้ปรุงอาหาร. (จ.).

ล้างคอมะพร้าว

หมายถึงก. ดึงทางหรือรกที่แห้งคาคอมะพร้าวออกเพื่อให้มะพร้าวตกจั่น.

ลอกหน้า

หมายถึงก. กรรมวิธีในการเสริมสวยโดยเอาครีมชนิดหนึ่งทาหน้าให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้แห้ง พอครีมแห้งก็ลอกออกเป็นแผ่น โดยจะมีสิวเสี้ยนเป็นต้นติดมากับแผ่นครีมนั้น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ