ค้นเจอ 352 รายการ

ทวยะ

หมายถึง[ทะวะยะ] น. หมวด ๒, ส่วนทั้ง ๒. (ป., ส.).

ปริยวาที

หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).

อายตะ

หมายถึง[-ยะตะ] ว. ยืด, แผ่ออกไป, กว้างขวาง, ยาว. (ป., ส.).

ตฤตีย,ตฤตีย-,ตฤตียะ

หมายถึง[ตฺริตียะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓. (ส.; ป. ตติย).

นย,นย-,นยะ

หมายถึง[นะยะ-] น. เค้าความที่ส่อให้เข้าใจเอาเอง. (ป., ส.).

พรหมัญตา

หมายถึง[พฺรมมันยะ-] น. ความเป็นผู้เกื้อกูลแก่พราหมณ์. (ป.).

ไชยเภท

หมายถึง[ไชยะเพด] น. เด็กที่มีอายุแต่เดือนที่ ๑ ไป.

ธัญ,ธัญ,ธัญญ

หมายถึง[ทัน, ทันยะ-] น. ข้าวเปลือก. (ป. ธญฺ; ส. ธานฺย).

นัยนามพุ

หมายถึง[ไนยะนามพุ] น. นํ้าตา. (ป. นยน + อมฺพุ).

สถาปัตยเรขา

หมายถึง[สะถาปัดตะยะ-] น. แบบร่างหรือต้นแบบการออกแบบก่อสร้าง.

สักกาย,สักกาย-

หมายถึง[-กายะ-] น. กายของตน. (ป.; ส. สฺวกาย).

สังคายนา,สังคายนาย

หมายถึง[-คายะ-, -คายยะ-] น. การซักซ้อม, การสวดพร้อมกันและเป็นแบบเดียวกัน, การประชุมชำระพระไตรปิฎกให้เป็นแบบเดียวกัน. (ปาก) ก. สะสาง เช่น เรื่องนี้ต้องสังคายนากันเสียที. (ป. สงฺคายน).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ