ตัวกรองผลการค้นหา
บัญชร
หมายถึง[บันชอน] น. กรง, ซี่กรง; หน้าต่าง. (ป., ส. ปญฺชร).
เพชร,เพชร-
หมายถึง[เพ็ด, เพ็ดชะ-] น. ชื่อแก้วที่แข็งที่สุดและมีนํ้าแวววาวมากกว่าพลอยอื่น ๆ ใช้ทำเครื่องประดับหรือใช้ประโยชน์ในทางอุตสาหกรรม; โดยปริยายหมายความว่า แข็งที่สุด เช่น เหล็กเพชร ใจเพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
เพชรปาณี
หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. พระอินทร์. (ส.).
เพชรลูก
หมายถึงน. เพชรที่เจียระไนให้มีเหลี่ยมมุมลักษณะต่าง ๆ เช่น เหลี่ยมเกสร เหลี่ยมกุหลาบ.
เพชรหึง
หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ลมพายุใหญ่.
หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Grammatophyllum speciosum Blume ในวงศ์ Orchidaceae ขึ้นเป็นกอบนคบไม้ ดอกใหญ่ สีเหลืองประม่วงแดงเข้ม, ว่านเพชรหึง ก็เรียก.
วัชรธาตุมณฑล
หมายถึง[-ทาตุมนทน, -ทาดมนทน] น. สัญลักษณ์ในทางปัญญาอันคมกล้าที่สามารถตัดอวิชชาได้.
วัชรินทร์
หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. วชฺรินฺ, วชฺร + อินฺทฺร).
วัยชรา
หมายถึงน. วัยที่ต่อจากวัยกลางคน อายุเกิน ๖๐ ปี.
อรชร
หมายถึง[ออระชอน] ว. งามอย่างเอวบางร่างน้อย, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้อนแอ้น เป็น อรชรอ้อนแอ้น.
กระบองเพชร
หมายถึงน. ใบตาลที่ขมวดปลายลงอักขระสำหรับใช้ในพิธีตรุษและโกนจุก, ตะบองเพชร ก็เรียก.
เกรินราชรถ
หมายถึงน. เกรินที่ส่วนหัวและท้ายราชรถ.