ค้นเจอ 146 รายการ

หน้าระรื่น

หมายถึงน. หน้ายิ้มอยู่เสมอ.

หน้าแว่น

หมายถึงน. เครื่องโรยขนมจีนเป็นแผ่นกลม ทำด้วยทองเหลืองหรือทองแดงเป็นต้นที่เจาะรูทั่วแผ่น เย็บติดไว้ตรงกลางผ้าสี่เหลี่ยมซึ่งเจาะรูให้พอเหมาะกับแผ่นทองเหลืองหรือทองแดงนั้น, แว่น ก็เรียก, เรียกขนมปังกรอบที่มีรูปเช่นนั้นว่า ขนมปังหน้าแว่น; ผิวดินที่กระเทาะเป็นแผ่นบาง ๆ.

หน้าสลด

หมายถึงน. หน้าแสดงความเศร้าเสียใจ.

หน้าเสีย

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการพิรุธหรือตกใจ เสียใจเป็นต้น เช่น เขาหน้าเสียเพราะถูกจับได้ว่าทำความผิด.

หน้าหัก

หมายถึงน. หน้าซึ่งมีสันจมูกคล้ายหักเข้าไป.

หน้าแหก

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ต้องได้รับความอับอายขายหน้าอย่างยิ่งเพราะผิดหวังอย่างมากหรือเพราะถูกโต้ถูกย้อนกลับมาอย่างเถียงไม่ขึ้นเป็นต้น.

หน้าแห้ง

หมายถึงว. มีสีหน้าไม่แจ่มใสเพราะความทุกข์เช่นผิดหวัง.

หน้าทน

หมายถึงว. มีสีหน้าไม่สลดทั้งที่ควรจะอายแต่ก็ไม่อาย, โดยปริยายหมายความว่า ไม่มีความรู้สึกอายในสิ่งที่ควรอาย.

หน้าง้ำ

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.

หน้ากาก

หมายถึงน. เครื่องบังใบหน้าทั้งหมดหรือบางส่วน.

หน้าขบ

หมายถึงดู หน้าร่าหุ์, หน้าราหู.

หน้าขา

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ