ตัวกรองผลการค้นหา
อายุกษัย
หมายถึง[-กะไส] น. การสิ้นอายุ, ความตาย. (ส.; ป. อายุขย).
กบี่
หมายถึง[กะ-] น. ลิง, นิยมเขียนเป็น กระบี่. (ป., ส. กปิ).
ยกนะ
หมายถึง[ยะกะนะ] น. ตับ. (ป.; ส. ยกนฺ, ยกฺฤต).
ปีฐะ,ปีฐกะ
หมายถึง[-ถะกะ] น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).
วิกสิต
หมายถึง[วิกะสิด] ก. บาน, แย้ม. (ป., ส.).
หลิกะ
หมายถึง[หะลิกะ] น. คนไถนา, ชาวนา. (ส.).
วณิพก
หมายถึง[วะนิบพก, วะนิพก] (แบบ) น. วนิพก. (ป. วณิพฺพก, วนิพฺพก; ส. วนีปก, วนียก).
ชักกะเย่อ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ชักกะเยอ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
วรรธกะ
หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).
กบินทร์
หมายถึง[กะ-] (แบบ) น. พญาลิง, กเบนทร์ ก็ว่า. (ป., ส. กปิ = ลิง + ส. อินฺทฺร = ผู้เป็นใหญ่).