ค้นเจอ 255 รายการ

พิริยพฤนท์

หมายถึง[พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).

สาบานธง

หมายถึงก. กล่าวปฏิญาณตนต่อหน้าธงชัยเฉลิมพล (ใช้แก่ทหาร).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๕ นับเป็นพวกอักษรต่ำ แต่ปัจจุบันนี้เลิกใช้แล้ว.

เปิดหัว

หมายถึงน. ชื่อเรือยกพลขึ้นบกซึ่งทางด้านหัวเปิดได้ เรียกว่า เรือเปิดหัว.

ตีจาก

หมายถึงก. ทำตัวออกหาก, แยกตัวออกไป, พยายามทอดทิ้ง, หนีไป, เลิกคบกัน.

ลูกแถว

หมายถึงน. เรียกพลทหารพลตำรวจเป็นต้น เช่น เรียกลูกแถวมาฝึก; โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เป็นลูกน้องเขา ไม่มีอำนาจหน้าที่ที่จะสั่งการใด ๆ ได้เลย เช่น มีแต่พวกลูกแถวเท่านั้นจะช่วยอะไรได้.

วิกขัมภนะ

หมายถึง[วิกขำพะ-] น. การปลดเปลื้อง, การเลิกถอน; การข่มไว้. (ป.).

อารดี,อารติ

หมายถึง[อาระดี, -ติ] น. การเว้น, การเลิก, การหยุด, อารัติ ก็ว่า. (ป. อารติ).

อารัติ

หมายถึง[-รัด] น. การเว้น, การเลิก, การหยุด, อารดี หรือ อารติ ก็ว่า. (ป., ส. อารติ).

ชู้เหนือขันหมาก

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงคู่หมั้นของชายอื่น.

เทศาภิบาล

หมายถึง(เลิก) น. ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการมณฑลในสมัยหนึ่ง ต่อมาเปลี่ยนเรียกว่า สมุหเทศาภิบาล.

นาวิน

หมายถึงน. คนเรือ, ทหารเรือที่ประจำการพลรบในกองทัพเรือ. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ