ตัวกรองผลการค้นหา
ด้านไม้
หมายถึงก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจำ.
โหน่ง
หมายถึง[โหฺน่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงตีฆ้องวง.
เขี้ยวแก้ว
หมายถึงน. เขี้ยวของพระพุทธเจ้า เรียกว่า พระเขี้ยวแก้ว; เขี้ยวของงูพิษ อยู่บริเวณส่วนหน้าของขากรรไกรบน มีขนาดใหญ่และยาว เช่น งูจงอาง งูเห่า งูเขียวหางไหม้, ถ้าอยู่บริเวณท้ายขากรรไกรบน เรียกว่า เขี้ยวแก้วใน หรือ เขี้ยวแก้วใต้ตา เช่น งูปล้องทอง งูเขียวหัวจิ้งจก; เขี้ยวที่งอกอยู่กลางเพดานปากของหนุมาน.
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
นาคราช
หมายถึง[นากคะ-] น. พญางู; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
นาคี
หมายถึง(กลอน) น. งู เช่น นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย. (โลกนิติ).
ภาพลวงตา
หมายถึงน. ภาพที่ปรากฏให้เห็นผิดไปจากความเป็นจริง เช่น เห็นพยับแดดเป็นนํ้า เห็นเชือกเป็นงู.
ไม้ขี้ฉ้อ
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
โฆรวิส
หมายถึง[โคระวิด] น. งูพิษ. ว. มีพิษร้าย. (ป.).
มะเส็ง
หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๖ ของรอบปีนักษัตร มีงูเล็กเป็นเครื่องหมาย.