ตัวกรองผลการค้นหา
ภุกตาหาร
หมายถึงน. อาหารที่กินแล้ว; ผู้กินอาหารแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺตาหาร).
ทั้ง กับ,ทั้ง...กับ,ทั้ง และ,ทั้ง...และ
หมายถึงสัน. รวมทั้ง ๒ อย่าง เช่น ทั้งผักกับผลไม้ล้วนน่ากิน ทั้งผักและผลไม้ล้วนน่ากิน.
เปรี้ยวปาก
หมายถึงก. รู้สึกคล้ายเปรี้ยวในปากเมื่ออยากกินสิ่งที่เคยกินมีหมากเป็นต้น.
จุบจิบ
หมายถึงว. อาการที่กินพร่ำเพรื่อทีละเล็กทีละน้อย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กิน เป็น กินจุบกินจิบ, โบราณใช้ว่า กระจุบกระจิบ ก็มี.
มัตติกา
หมายถึงน. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.
หน่อไม้น้ำ
หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิด Zizania latifolia (Griseb.) Turcz. ในวงศ์ Gramineae ใบแบนยาว หน่ออ่อนที่เชื้อราลงจะพองออก กินได้.
เหยง,เหยง ๆ
หมายถึง[เหฺยง] ว. อาการที่ทำซ้ำ ๆ อย่างเร็ว เช่น ขุดดินเหยง ด่าเหยง ๆ, (ปาก) ใช้ว่า เหย็ง หรือ เหย็ง ๆ ก็มี.
เล็มล่า
หมายถึง(กลอน) ก. แสวงหาหญ้าได้แต่ทีละน้อย.
ท้องยุ้งพุงกระสอบ
หมายถึง(สำ) น. คนกินจุ. (ปาก) ว. ที่กินจุผิดปรกติ.
เติบ
หมายถึงว. มากเกินสมควร เช่น กินกับเติบ.
หิ้วท้อง
หมายถึงก. ทนรอจนกว่าจะได้กิน.