ตัวกรองผลการค้นหา
ยางบอน
หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.
โรหิต
หมายถึงน. โลหิต, เลือด. ว. สีแดง. (ป., ส.).
ฝีในท้อง
หมายถึงน. วัณโรคที่เกิดในทรวงอกหรือในช่องท้อง.
พาง
หมายถึงน. แผ่นโลหะสำหรับตีบอกเสียง.
ซี่โครง
หมายถึงน. กระดูกโครงอกที่เรียงเป็นซี่ ๆ.
ยางหัวล้าน
หมายถึงน. ยางนอกที่สึกจนไม่มีดอก.
โลหิต
หมายถึงน. เลือด. ว. สีแดง, โรหิต ก็ว่า. (ป., ส.).
กำเดา
หมายถึงน. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. (ข. เกฺดา ว่า ร้อน); แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กำเดา.
เสียเลือดเนื้อ,เสียเลือดเสียเนื้อ
หมายถึงก. บาดเจ็บล้มตาย เช่น ในการสู้รบกัน ย่อมเสียเลือดเสียเนื้อเป็นธรรมดา.
กระโจมอก
หมายถึงก. นุ่งผ้าสูงปิดอก. ว. อาการที่นุ่งผ้าสูงปิดอก ในความว่า นุ่งผ้ากระโจมอก.
ปโยธรา
หมายถึงน. “ที่ทรงนํ้านมไว้” คือ ทรวงอกหรือนมหญิง. (ส.).
อกเต่า
หมายถึงว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนแฟบอย่างอกของเต่า.