ตัวกรองผลการค้นหา
อุตราษาฒ,อุตตราอาษาฒ,อุตตราสาฬหะ
หมายถึง[อุดตะราสาด, อุดตะราอาสาด, อุดตะราสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๑ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปครุฑหรือช้างพัง, ดาวแตรงอน หรือ ดาวราชสีห์ตัวเมีย ก็เรียก. (ส. อุตฺตราษาฒ; ป. อุตฺตราสาฬฺห).
อุบัติ,อุบัติ-
หมายถึง[อุบัด, อุบัดติ-] น. การเกิดขึ้น, กำเนิด, การบังเกิด; รากเหง้า, เหตุ. ก. เกิด, เกิดขึ้น. (ป. อุปฺปตฺติ; ส. อุตฺปตฺติ).
ประพิณ
หมายถึง[ปฺระพิน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ส. ปฺรวีณ).
ทิพยจักษุญาณ
หมายถึงน. ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, จุตูปปาตญาณ ก็เรียก. (ส. ทิพฺยจกฺษุ + ป. าณ; ป. ทิพฺพจกฺขุาณ).
อุทบาตร
หมายถึง[-บาด] น. หม้อนํ้า. (ส. อุท + ปาตฺร).
อุปัฏฐานะ
หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).
อุลโลละ
หมายถึง[อุน-] น. คลื่น; ความปั่นป่วน, ความไม่ราบคาบ. (ป., ส.).
ฤกษณะ
หมายถึง[รึกสะนะ] น. การดู, การเห็น. (ส. อีกฺษณ; ป. อิกฺขณ).
บาจิกา
หมายถึง(แบบ) น. แม่ครัว. (ป. ปาจิกา). (ดู บาจก).
นิยยานะ
หมายถึง[นิยะ-] (แบบ) น. การนำออกไป, การออกไป. (ป.; ส. นิรฺยาณ).
ประอึง
หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).
ปหาน
หมายถึง[ปะ-] ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).