ผลการค้นหา

เบิกบาน* *เบิกบาน *เบิกบาน*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 34 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ชื่น, บาน, บำเทิง, ชื่นบาน, สมิต, บันเทิง, อิ่ม, เบิกทาง, ร่าเริง, เบิกพยาน, เพลินใจ

เบิกบาน

หมายถึงว. แช่มชื่น, สดใส.
 พจนานุกรมไทย

ชื่น

หมายถึงก. แจ่มใส เช่น หน้าค่อยชื่นขึ้น. ว. เบิกบาน, ยินดี, เช่น ชื่นใจ ชื่นตา.
 พจนานุกรมไทย

บาน

หมายถึงน. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู บานหน้าต่าง บานกระจกเงา; ลักษณนามใช้เรียกของเช่นนั้น เช่น กระจกบานหนึ่ง หน้าต่าง ๒ บาน. ก. เผยออก, คลี่ออก, ขยายออก, เช่น ดอกไม้บาน หอบซี่โครงบาน; กระจาย เช่น เรือแล่นจนนํ้าบาน. ว. ที่ผายออก เช่น ชามปากบาน กางเกงขาบาน กระโปรงบาน; ปลาบปลื้ม, แช่มชื่น, เบิกบาน, เช่น ใจบาน หน้าบาน; (ปาก) มาก เช่น เสียไปบาน.
 พจนานุกรมไทย

บำเทิง

หมายถึงว. บันเทิง, เบิกบาน, รื่นเริง, ยินดี.
 พจนานุกรมไทย

ชื่นบาน

หมายถึงว. เบิกบาน.
 พจนานุกรมไทย

สมิต

หมายถึง[สะมิด] ก. ยิ้ม, เบิกบาน. (ส.; ป. สิต).
 พจนานุกรมไทย

บันเทิง

หมายถึงก. เบิกบาน, รื่นเริง; ทำให้รู้สึกสนุก เช่น รายการบันเทิง, บำเทิง หรือ ประเทิง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

อิ่ม

หมายถึงก. เต็มแล้ว, พอแล้ว, หายหิว, หายอยาก. ว. เบิกบาน, แช่มชื่น, เช่น หน้าอิ่ม.
 พจนานุกรมไทย

หมองมัว

หมายถึงว. ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน.
 พจนานุกรมไทย

เพลินใจ

หมายถึงก. เบิกบานใจ.
 พจนานุกรมไทย

ปลื้ม

หมายถึง[ปฺลื้ม] ก. เบิกบานยินดีมาก.
 พจนานุกรมไทย

แช่มชื่น

หมายถึงว. มีสีหน้าแจ่มใสเบิกบาน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด