ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มธุตฤณ, มธุรส, น้ำตาล, ลำ, อุจฉุ, อ้อย
มีดควั่นอ้อย
หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปยาวรี ปลายมน มีด้าม เจาะรูที่ปลายใบมีดสำหรับสอดปลายเข้ากับหลักควั่นอ้อย ใช้ควั่นอ้อย.
อ้อยส้อย
หมายถึงว. ทำอาการเศร้าสร้อยอ้อยอิ่งเพื่อให้เขาเห็นใจ.
ค่องอ้อย
หมายถึงน. ชื่อการพนันด้วยการทายความสั้นยาวของท่อนอ้อย โดยเอามีดสับคาไว้ที่ประมาณส่วนกลางลำอ้อย แล้วตั้งพิงไว้ให้ผู้เล่นทายว่าส่วนของท่อนอ้อยด้านบนกับด้านล่างของมีดยาวเท่ากันหรือสั้นยาวกว่ากันเท่าใด ผู้ใดทายได้ถูกต้องหรือใกล้เคียงที่สุดเป็นผู้ชนะ.
ก้นอ้อย
หมายถึงน. เนื้อก้น ๒ ข้างตรงที่นั่งทับ.
อ้อย
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum officinarum L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นเป็นปล้อง ข้างในตัน มีหลายพันธุ์ เช่น อ้อยขาไก่ อ้อยตะเภา หีบเอานํ้าหวานทำนํ้าตาลทรายหรือใช้ดื่ม หรือเคี้ยวกินแต่นํ้าหวาน.
อ้อยช้าง
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Lannea coromandelica Merr. ในวงศ์ Anacardiaceae ขึ้นตามป่า ใช้ทำยาได้, กุ๊ก ก็เรียก. (๒) ดู กาซะลองคำ.
ตาอ้อย
หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
น้ำอ้อย
หมายถึงน. นํ้าหวานที่ได้จากต้นอ้อย, ถ้าทำเป็นแผ่นกลม ๆ เรียกว่า นํ้าอ้อยงบ, ถ้าทำเป็นผงละเอียดหรือจับกันเป็นก้อน ๆ สีนํ้าตาล เรียกว่า นํ้าตาลทรายแดง, หางนํ้าอ้อยที่ใช้เป็นเครื่องผสมสำหรับต้มกลั่นสุราหรือใช้ผสมปูนสอสำหรับการก่อสร้าง.
อ้อยเลา
หมายถึงดู เลา ๑.
อ้อยอิ่ง
หมายถึงว. รํ่าไร, ทำเชื่องช้าเหมือนไม่เต็มใจ.
ขมิ้นอ้อย
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Curcuma วงศ์ Zingiberaceae เหง้าสีเหลือง บางส่วนโผล่พ้นดินขึ้นมา ใช้ปรุงอาหารและทำยา, ขมิ้นขึ้น หรือ ขมิ้นหัวขึ้น ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก กะตุมู.
ข้ออ้อย
หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง; ชื่อเหล็กเส้นชนิดหนึ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายลำอ้อย.